ນັກດັບເພີງລູ້ຊິ້ງເວີຍ

ການຫັດໂປ້ມດິນແລະເປ້ເຄື່ອງໜັກແລ່ນຫຼາຍຫຼົບຫຼາຍຕ່າວ

ກໍເພື່ອໃຫ້ແລ່ນໄປເຖິງບ່ອນເກີດອັກຄີໄພໄດ້ໄວກວ່າເກົ່າ

ການຝຶກຕໍ່ທໍ່ນ້ຳຫຼາຍຫຼົບຫຼາຍຕ່າວ

ກໍເພື່ອໃຫ້ສາມາດດັບແປວໄຟໄດ້ໄວກວ່າເກົ່າ

ຂ້ອຍຊື່ລູ້ຊິ້ງເວີຍ ນັກດັບເພີງ

ປີ 2009, ຂ້ອຍໄດ້ກາຍເປັນນັກດັບເພີງ, ເຮັດວຽກນີ້ຕະຫຼອດມາ, ດຽວນີ້ເປັນປີທີ 12 ແລ້ວ. ເມື່ອນຸ່ງຊຸດສີຟ້າ, ປະຊາຊົນມັກເອີ້ນເຮົາເປັນ: ເພື່ອນຊຸດສີຟ້າ

ການຝຶກແອບຂອງພວກເຮົາໃນທຸກມື້ເບິ່ງແລ້ວກໍໂດດດ່ຽວປ່ຽວພອຍຫຼາຍ, ແຕ່ກໍຍ້ອນມີການຝຶກແອບແບບນີ້, ຈິ່ງໄດ້ສ້າງສັດທາ ແລະ ສະສົມພະລັງແຮງທີ່ “ກ້າສູ້ກ້າເອົາຊະນະອັກຄີໄພ”.

ການຝຶກຊ້ອມດັບເພີງຕົວຈິງເປັນລາຍການສຳຄັນຂອງການຝຶກແອບປະຈຳວັນຂອງພວກເຮົາ. ຕ້ອງສະດຸ້ງໄວໃນເວລາປະຈຳການ. ເມື່ອສຽງກະດິງດັງຂຶ້ນ, ນັ້ນກໍໝາຍຄວາມວ່າປະຊາຊົນກຳລັງພົບໄພອັນຕະລາຍ, ພວກເຮົາກໍຈະມຸ້ງໜ້າໄປສູ່ບ່ອນເກີດອັກຄີໄພທັນທີ.

ຕອນຫາກໍ່ເປັນນັກດັບເພີງໃໝ່ໆ, ນອກຈາກຈຳເປັນໃນການຫັດກາຍແລ້ວ, ຂ້ອຍຍັງເຂົ້າຮ່ວມການຊ່ວຍເຫຼືອແບບງ່າຍໆຈຳນວນໜຶ່ງ ເຊັ່ນ: ຜູ້ອາຍຸສູງລືມກະແຈຢູ່ໃນເຮືອນ, ແມວນ້ອຍຄ້າງຢູ່ເທິງຕົ້ນໄມ້ເປັນຕົ້ນ.

ເມື່ອມີເຫດສຸກເສີນ, ຂ້ອຍເຫັນນັກດັບເພີງອາວຸໂສຟ້າວຍ່າງອອກໄປ, ຂ້ອຍກໍຄອງຄອຍວ່າຍາມໃດຕົນຈະສາມາດມຸ້ງໜ້າໄປສູ່ບ່ອນມີໄພແບບເຂົາເຈົ້າໄດ້ຢ່າງອົງອາດກ້າຫານ

ວັນທີ 11 ຕຸລາປີ 2013, ສູນການຄ້າສີລົງຕົວໃນນະຄອນຫຼວງປັກກິ່ງເກີດອັກຄີໄພ

ນັ້ນເປັນການກູ້ໄພຄັ້ງໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຈື່ຈຳຈົນເຖິງປັດຈຸບັນ. ໄຟໄດ້ລຸກໄໝ້ເປັນເວລາ 8 ຊົ່ວໂມງປາຍ, ຈິ່ງຖືກມອດໄດ້, ໄຟໄໝ້ກິນເນື້ອທີ່ 1.500 ຕາແມັດ. ຂ້ອຍແລະໝູ່ຂອງຂ້ອຍຂາດການຕິດຕໍ່ກັນໃນຄວັນໄຟ. ໃນເວລານັ້ນ, ຂ້ອຍກຽມເສຍສະຫຼະຊີວິດ, ແຕ່ກໍເປັນຈັ່ງບຸນ ຂ້ອຍກໍລອດຊີວິດກັບມາຢ່າງປອດໄພ