ສະພາບພື້ນຖານຂອງອົງປະກອບອຸດສາຫະກຳໂດຍສັງເຂບ

ອົງປະກອບອຸດສາຫະກຳໝາຍເຖິງມາດຕາສ່ວນດ້ານປັດໄຈການຜະລິດລະຫວ່າງຂະແໜງການອຸດສາຫະກຳ ແລະການພົວພັນທີ່ຕ່າງອາໄສກັນ ແລະຕ່າງຜູກມັດເຊິ່ງກັນ ແລະກັນລະ ຫວ່າງປັດໄຈເຫຼົ່ານີ້, ຕົ້ນຕໍລວມທັງການພົວພັນດ້ານມາດຕາສ່ວນລະຫວ່າງສາມຂະແໜງອຸດ ສາຫະກຳ ຄືກະສິກຳ, ອຸດສາຫະກຳ ແລະຂະແໜງການບໍລິການ ແລະການພົວພັນດ້ານມາດຕາສ່ວນລະຫວ່າງຂະແໜງການຕ່າງໆ.

ນັບຕັ້ງແຕ່ປະເທດຈີນໃໝ່ສະຖາປະນາຂຶ້ນໃນປີ 1949 ເປັນຕົ້ນມາ, ອົງປະກອບອຸດສາ ຫະກຳຂອງຈີນໄດ້ຜ່ານສາມໄລຍະການພັດທະນາຄື: ໄລຍະທີໜຶ່ງແມ່ນແຕ່ຕົ້ນຊຸມປີ 1950 ຮອດທ້າຍຊຸມປີ 1970, ຈີນໄດ້ປ່ຽນແປງຄຸນລັກສະນະຂອງເສດຖະກິດເຄິ່ງຫົວເມືອງຂຶ້ນຢ່າງວ່ອງໄວ, ໄດ້ສ້າງພື້ນຖານຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳໃນເບື້ອງຕົ້ນ. ໄລຍະທີສອງແມ່ນແຕ່ປີ 1979 ຮອດຕົ້ນຊຸມປີ 1990, ຈີນໄດ້ປະຕິບັດແນວທາງການປະຕິຮູບ ແລະໄຂປະຕູສູ່ພາຍນອກ, ໄດ້ສັບຊ້ອນອົງປະກອບອຸດສາຫະກຳຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງ, ເຮັດໃຫ້ປະເທດກ້າວເຂົ້າສູ່ໄລຍະກາງຂອງການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳ. ໄລຍະທີສາມແມ່ນຫຼັງຈາກຈີນສະເໜີການສ້າງໂຄງປະກອບເສດ ຖະກິດຕະຫຼາດສັງຄົມນິຍົມເມື່ອຕົ້ນຊຸມປີ 1990 ຈົນຮອດກ່ອນຫຼືຫຼັງປີ 2020, ໃນຂະນະທີ່ບັນລຸການຫັນເປັນອຸດສາຫະກຳນັ້ນ, ຈີນຈະສຳເລັດການຫັນເປັນເຕັກໂນໂລຊີຂໍ້ມູນຂ່າວສານໃນເບື້ອງຕົ້ນ.

ໃນ 60 ກວ່າປີມານີ້, ມາດຕາສ່ວນລະຫວ່າງ 3 ຂະແໜງການອຸດສາຫະກຳຂອງຈີນກໍໄດ້ມີການປ່ຽນແປງຫຼາຍສົມຄວນ. ແຕ່ຕົ້ນຊຸມປີ 1950 ຮອດປີ 2012, ມາດຕາສ່ວນຂອງກະສິກຳຂອງຈີນໄດ້ຫຼຸດຈາກ 45,4% ເຫຼືອພຽງ 10,1% ໃນປີ 2012; ມາດຕາສ່ວນຂອງອຸດສາຫະກຳໄດ້ເພີ່ມຈາກ 34,4% ຂຶ້ນຮອດ 45,3%; ມາດຕາສ່ວນຂອງຂະແໜງການບໍລິການໄດ້ເພີ່ມຈາກ 20,2% ຂຶ້ນຮອດ 44,6%.